gün eksilmesin penceremden

cahit sıtkı tarancı'nın güzel bir şiiridir. "ne doğan güne hükmüm geçer, ne halden anlayan bulunur; ah aklımdan ölümüm geçer; sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur. ve gönül tanrısına der ki: - pervam yok verdiğin elemden; her mihnet kabulüm, yeter ki gün eksilmesin penceremden!"

ölüm korkusunun buram buram sardığı cahit sıtkı tarancı şiirlerinden birisidir, hatta bana sorarsanız 'yaş otuz beş' ile birlikte imza şiirlerindendir. yaşamayı sevdiğini, yaşanmışlıkları özlediğini anlıyoruz ilk dörtlükten, ikincisinden ise yaşamak istediğini ve hatta yaşamak uğruna her türlü sıkıntıyı göze aldığını belirtir. bu şiirde, tarancı'nın şiire genel bakışı da sanatın sanat için yapılması gerektiği yönündedir.

t: yaşam arzusunu ölüm korkusuyla harmanlayan cahit sıtkı tarancı şiiri. --- spoiler --- ne doğan güne hükmüm geçer, ne halden anlayan bulunur; ah aklımdan ölümüm geçer; sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur. ve gönül tanrısına der ki: - pervam yok verdiğin elemden; her mihnet kabulüm, yeter ki gün eksilmesin penceremden! --- spoiler ---

“ ne doğan güne hükmüm geçer, ne hâlden anlayan bulunur; ah aklımdan ölümüm geçer; sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur. ve gönül tanrısına der ki: - pervam yok verdiğin elemden; her mihnet kabulüm, yeter ki gün eksilmesin penceremden! ”